Υπογονιμότητα

Υπογόνιμο χαρακτηρίζουμε ένα ζευγάρι όταν δεν έχει επιτευχθεί κύηση έπειτα από τακτικές σεξουαλικές επαφές ενός έτους.
Το πρόβλημα της υπογονιμότητας είναι αρκετά συχνό στην σύγχρονη εποχή, υπολογίζοντας το ποσοστό να ανέρχεται στο 15% όλων των ζευγαριών της αναπαραγωγικής ηλικίας.
Το ποσοστό αυξάνει καθώς μεγαλώνει η ηλικία της γυναίκας.
Η επίδραση της ηλικίας του άντρα στην γονιμότητα του ζευγαριού υφίσταται, αλλά εκδηλώνεται σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία.
Διερεύνηση ξεκινάμε ένα χρόνο μετά από την έναρξη των τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς επίτευξη κύησης,όταν η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών η διερεύνηση ξεκινάει μετά από 6 μήνες.

Αίτια υπογονιμότητας
1. Ανεξήγητη υπογονιμότητα
Σε ένα ποσοστό έως 20% των υπογόνιμων ζευγαριών δεν αναδεικνύεται σαφής παράγοντας υπογονιμότητας.

2. Ανδρικός παράγοντας
Σε ένα ποσοστό 20-30 % οι διαταραχές στον αριθμό ,στην κινητικότητα και την μορφολογία των σπερματοζωαρίων μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ικανότητα της γονιμοποίησης. Επίσης η ύπαρξη παθήσεων όπως φλεγμονές των όρχεων, του προστάτη, η ύπαρξη κιρσοκηλης ,ο τραυματισμός των όρχεων και η ακτινοβολία στην περιοχή, συμβάλλουν στην αντρική υπογονιμότητα.

3. Γυναικείος παράγοντας
• Ανωοθηλακιορρηξία (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη εμμηνόπαυση, διαταραχές θυρεοειδούς, υπερπρολακτιναιμία, όγκοι υποθαλάμου και υπόφυσης
• Ενδομητρίωση
• Ανεπάρκεια ωχρινικής φάσης
• Διαταραχή στην φυσιολογική ανατομία/λειτουργία των σαλπίγγων (απόφραξη σαλπίγγων, υδροσάλπιγγες , συμφύσεις)
• Ανωμαλίες της μήτρας
• Γενετικές ανωμαλίες της μήτρας (δίκερη-δίδελφη μήτρα, διάφραγμα)
• Ενδομήτριος πολύποδας- Ινομυώματα
• Φλεγμονές του κατώτερου γεννητικού συστήματος (χλαμύδια, μυκόπλασμα/ ουρεόπλασμα)

Διερεύνηση
Η διερεύνηση γίνεται με την λήψη λεπτομερούς ιστορικού του ζευγαριού.
Ακολουθεί διαγνωστικός έλεγχος του άντρα από ουρολόγο (σπερμοδιάγραμμα, καλλιέργεια σπέρματος, υπερηχογράφημα όσχεων, καρυότυπος και ορμονικές εξετάσεις).
Ο διαγνωστικός έλεγχος της γυναίκας περιλαμβάνει ορμονικό προφίλ (ΑΜΗ), ενδοκολπικό υπερηχογράφημα, καλλιέργεια κολπικού υγρού, έλεγχο θυρεοειδούς, υστεροσαλπιγγογραφία, υστεροσκόπηση-λαπαροσκόπηση.

Αντιμετώπιση
Πλέον, στην σημερινή εποχή, η επίτευξη κύησης στα υπογόνιμα ζευγάρια είναι πιο εύκολη χάρη στην εξέλιξη των μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Κάθε ζευγάρι αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα.
Λύσεις αποτελούν:
• Πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας
• Σπερματέγχυση
• Εξωσωματική γονιμοποίηση
• Δωρεά ωαρίων ή σπέρματος όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Στο πλαίσιο του ιατρείου γίνεται διερεύνηση της αιτίας της υπογονιμότητας του ζευγαριού, η καθοδήγηση και η υποστήριξη στην προσπάθεια γονιμοποίησης αλλά η αντιμετώπιση με απλές μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όπως η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας και η σπερματέγχυση ενώ για την εξωσωματική γονιμοποίηση, εφόσον κριθεί αναγκαίο γίνεται σε κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής πάντα με την υποστήριξη και την συνεργασία με την γιατρό.